کد مطلب:301336 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:188
برتری حضرت زهرا بر تمامی مخلوقات و پیامبران، جز رسول خدا و علی مرتضی
بانوی بزرگ ما حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام جوهره آفرینش، میوه نبوت و گزیده ولایت است. آن حضرت بر تمامی افراد بشر حتی پیامبران و مرسلین غیر از پدر بزرگوار و شوهر گرامیش صلوات الله علیهما برتری دارد.
آیاتی از قرآن مجید و روایات فراوانی از ائمه معصومین بر این مطلب گواهی می دهند و ادله روشن و براهین آشكار نیز آن را اثبات می كنند زیرا هرگونه دلیلی كه برتری پیامبر اكرم و امیرالمومنین را بر دیگران اثبات كند، همان دلیل بعینه گواه بر افضلیت آن حضرت نیز می باشد زیرا آنان همگی از یك نور آفریده شده و از یك پستان شیر مكیده اند.
ای مطلب در آیات و روایات فراوانی وارد شده است و ما به آوردن برخی از آنها تبرك می جوئیم:
از جمله آیات: آیه تطهیر [1] است كه خداوند در این آیه شریفه بر عصمت و طهارت آن حضرت گواهی داده است زیرا كه خدا هرگونه پلیدی و ناپاكی ظاهری و باطنی و هر گونه معصیت و گناه صغیره و یا كبیره حتی حدیث نفس به آن چه كه ناروا باشد و خدا را خوش نیاید و یا آنكه چیزی از آنها به خاطرش بگذرد، همه را از آن بزرگ بانوی آفرینش به دور ساخته
است، بنابراین حضرتش به صریح این آیه از هرگونه عیب و نقصی به طور مطلق پاك و پاكیزه است، زیرا هرگونه وسوسه و حدیث نفس و خطورات ناروای قلبی در ذیل كلمه رجس «ناپاكی» قرار دارد و آن حضرت از هرگونه «رجسی» پاك است، بنابراین آن حضرت در والاترین رتبه عصمت و طهارت قرار دارد. و به جز حضرت رسول، در قرآن مجید چیزی كه دلیل بر عصمت و طهارت، بدینگونه كه درباره اهل البیت وارد شده است باشد، درباره سایر پیامبران وجود ندارد و لذا با عصمت حضرت زهرا عصمت هیچ یك از پیامبران برابر نخواهد بود و بدین جهت شرافت برتر و برتری برجسته ویژه آن حضرت خواهد بود. تفصیل این مطلب در كتابی كه ما درباره حضرت علی به نام «الامام علی بن ابیطالب علیه السلام» نوشته ایم، در بحث آیه تطهیر وجود دارد به آنجا مراجعه كنید.
و از روایات:
1- روایتی است كه علامه مجلسی رحمه الله از حضرت صادق علیه السلام نقل كرده است كه فرمود:
«و هی الصدیقه الكبری و علی معرفتها دارت القرون الاولی» [2] .
اندیشمند گرانمایه ابوالحسن نجفی در كتاب ارزنده اش «ملتقی البحرین» در ذیل این حدیث گوید: مقصود از قرون نخستین دوران زندگی تمام پیامبران و اوصیاء و امت های آنان از حضرت آدم تا حضرت خاتم النبیین صلوات الله علیهم اجمعین است یعنی خداوند هیچ یك از پیامبران را مبعوث نكرد مگر اینكه به فضیلت و محبت حضرت صدیقه كبری زهرا علیهاالسلام اقرار كنند. موید این مطلب روایتی است كه سید هاشم بحرانی قدس سره در
كتاب «مدینه المعاجز» از آن حضرت آورده است كه فرمود: نبوت هیچ پیامبری تكمیل نشد تا اینكه به فضیلت و محبت آن حضرت اقرار كرد.
و نیز روایتی كه در صفحه 19 همان كتاب از جابر از قول حضرت صادق علیه السلام نقل كرده است كه می گوید به حضرت عرض كردم به چه مناسبت حضرت را «زهراء» نامیده اند؟ فرمود: بدان جهت كه خداوند آن حضرت را از عظمت خود آفرید، هنگامی كه درخشید آسمان ها و زمین به نورش روشن شد و دیدگان ملائكه بهم آورد و همگی در مقابل عظمت خدا به سجده افتاده گفتند: ای خدای ما، ای آقای ما، این نور چیست؟ خداوند به آنان وحی فرستاد و فرمود: این نوری از نو من است و آن را در آسمان خود جای دادم. او را از عظمت خود آفریدم، و از صلب یكی از پیامبرانم بیرون می آورم و بر تمام پیامبران برتری می دهم و از آن نور امامانی را بیرون می آورم كه امر مرا به پا دارند و به حق من هدایت كنند و آنان را بعد از پایان یافتن وحی خود جانشینان خویش در روی زمینم قرار می دهم.
2- علامه مجلسی در «مرآه العقول» در باب میلاد حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم از محمد بن سنان روایت می كند كه گوید: در خدمت حضرت جواد الائمه علیه السلام بودم و از اختلاف شیعیان در باب معرفت ائمه و حالات و صفاتشان صحبت به میان آوردم، حضرت فرمود: ای محمد، همانا خداوند تبارك و تعالی همیشه و پیوسته در وحدانیت خود تنها بود، آنگاه محمد و علی و فاطمه سلام الله اجمعین را آفرید، آنان هزار دوره در همان حالت بودند و سپس بقیه مخلوقات را آفریده و آنان را بر آفرینش ایشان گواه گرفت و اطاعت از آنان را واجب نموده و امور آنها را بدیشان سپرد، آنان هر آن چه را كه بخواهند حلال كرده و هر چه را كه بخواهند حرام می نمایند، و البته هرگز نخواهند خواست مگر اینكه خداوند تبارك و تعالی اراده كرده باشد، سپس فرمود: ای محمد، این دیانتی است كه هر كس از آن
جلو افتد از مرز تجاوز كرده و هر كس نسبت به آنان تخلف ورزد نابود شده و هر كس به آنان بپیوندد، به حق پیوسته است، ای محمد! این مطلب را كاملا متوجه باش. [3] .
3- حضرت صادق فرمود: اگر خداوند متعال علی علیه السلام را نیافریده بود در روی زمین برای حضرت فاطمه همسری پیدا نمی شد. [4] .
4- از آن حضرت روایت شده است كه فرمود: اگر خداوند علی بن ابیطالب علیه السلام را نیافریده بود برای فاطمه كفو و همتائی وجود نداشت. [5] .
5- در روایت دیگری خطاب به علی علیه السلام چنین آمده است: اگر تو نبودی بر روی زمین كفوی برای فاطمه نبود. [6] .
6- حضرت صادق علیه السلام فرمود: اگر علی بن ابیطالب با آن حضرت ازدواج نمی كرد تا روز قیامت بر روز زمین از آدم به بعد همسری بری او وجود نداشت. [7] .
علامه مجلسی بعد از نقل این روایات می گوید: به این روایات می توان بر اشرف بودن علی و فاطمه بر عموم پیامبران غیر از حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم استدلال كرد.
كسی این چنین نگوید كه این روایات دلالت بر افضلیت بر نوح و ابراهیم علیهاالسلام ندارد زیرا آن دو در مقام كفویت قرار نمی گیرند بخاطر آنكه از اجداد آن حضرت می باشند و نمی توانند همسر او بشوند.
زیرا در پاسخ می گوئیم: اینكه اسم آدم را آورده اند دلیل بر آنست كه می خواهد بگوید با قطع نظر از امكان همسری و عدم امكان آن اینها كفو و
همتای آن حضرت نیستند و با توجه به این نكته می توان فرقی بین پیامبران نگذاشت. [8] .
7- محدث بزرگ و علامه آگاه طبری علیه السلام از حضرت صادق علیه السلام روایت كند كه فرمود: اطاعت حضرت زهراء علیهاالسلام بر همه مخلوقات از جن و انس و پرندگان و وحوش و پیامبران و ملائكه واجب است. [9] .
8- علامه اربلی رحمه الله گوید: طبیعت و سرشت انسان ها از مرگ گریزان و متنفر است و به زندگی و حیات میل و رغبت دارد، حتی پیامبران با تمام بزرگواری و عظمت مقام و تقرب و نزدیكی نسبت به خدا و تقدس و ارزندگی معنوی و آگهی از آینده و نتیجه كار و سرانجام و سرنوشت خود و این كه می دانند پایان امرشان خداوند متعال است، با تمام اینها، زندگی را دوست و نسبت به آن تمایل دارند از مرگ اكراه داشته و از آن متنفرند.
داستان حضرت آدم علیه السلام با آن عمر طولانی و امتداد دوران زندگیش معلوم و معروف است.
گفته شده است: هنگامی كه بر حضرت آدم ذریه اش را عرضه كردند و مقام حضرت داوود را دید، چهل سال از عمرش را به او بخشید ولی بعد از آنكه عمرش سپری شده و مرگش فرارسیده و مدت اجلش سر آمد و فرشته مرگ برای قبض روحش حاضر شد از او خوشش نیامده و ناراحت شده و گفت: خداوند مدت عمرم را به من نشان داده و هنوز چهل سال از آن باقی مانده است، عزرائیل به او گفت: تو آن را به پسرت داوود بخشیده ای، آدم این مطلب را انكار كرد.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: او انكار كرد و به همین جهت فرزندانش نیز انكار
می كنند.
حضرت نوح علیه السلام از همه پیامبران عمرش طولانی تر بود، خداوند متعال درباره او فرمود كه آن حضرت نهصد و پنجاه سال در پیش قومش به دعوت مشغول بود، هنگامی كه مرگش فرارسید به او گفته شد: دنیا را چگونه دیدی؟ پاسخ داد: مثل خانه ای كه دو در داشته باشد از یك در وارد شده و از دیگر بیرون شدم.
و این دلالت بر آن دارد كه او نمی خواست بمیرد و جدائی از دنیا را نمی پسندید.
و از حضرت ابراهیم علیه السلام روایت شده كه وی از خداوند درخواست كرد كه او را تا خودش نخواسته نمیراند، بعد از آنكه ایام مقدر شده برایش پایان یافت فرشته ای را به صورت پیرمرد فرتوت و ناتوانی كه آثار خرفتی و كم هوشی در او نمایان شده و آب دهانش سرازیر و غذا و آب از دهانش بدون اختیار بیرون می ریخت مشاهده كرد، به او گفت: ای پیرمرد، عمر تو چقدر است، وی مقدار عمرش را بیش از عمر حضرت ابراهیم گفت، ابراهیم كلمه استرجاع بر زبان جاری كرده و گفت: من هم بعد از یك سال دیگر به این حالت می افتم، و بعد درخواست مرگ كرد.
و موسی علیه السلام هنگامی كه ملك الموت برای قبض روح و گرفتن جانش آمد چنان سیلی بر او نواخت چپ شد- بطوری كه در حدیث وارد شده است [10] و گفت: پروردگارا مرا به سوی بنده ای فرستادی كه از مرگ خوشش نمی آمد... پس این پیامبرانی كه ارج و مقامشان را میدانید با تمام كمالات و مقاماتی كه دارند در عین حال بر طبق طبیعت بشری خود از مرگ خوششان نمی آمد و دلشان می خواست كه در دنیا باشند، ولی حضرت فاطمه علیهاالسلام زنی بود كه چندانی زمانی از دوران كودكیش نگذشته
كودكان خردسال و شوهر بزرگواری داشت، هنوز كامی از دنیا برنگرفته و در عنفوان شباب و طراوت جوانی بود، و در چنین شرائطی پدر بزرگوارش به او خبر داد كه به زودی و با شتاب به او خواهد پیوست، در آن حالت از مرگ پدر تسلی خاطر پیدا كرده و با خوشحالی بر چهره مرگ لبخند زده و از جدائی دنیا و فراق فرزندان و شوهرش استقبال كرد، از مردن شاد و از هجوم مرگ خشنود و به هنگام ورودش خود را به پای آن انداخت، و این خوشحالی و استقبال از مرگ نبود مگر بخاطر آن چیزی كه خداوند به آن خاندان بزرگوار آموخته و سری بود كه موجب برتری و پیش گامی آنان شده بود، و خداوند متعال معجزات روشن و آشكارش را ویژه آنان ساخته و نشانه های والای خود را برای آنان آشكار ساخته و به براهین و دلائل واضح مویدشان نموده است، و خداوند می داند كه رسالتش را در كجا قرار دهد. [11] .
محدث آگاه مولی حاج محمد انصاری (ره) گوید: هر كس به جستجوی روایات پرداخته و زوایای گوناگون آنها را مورد نظر قرار دهد، به خوبی می داند كه حضرت زهرا علیهاالسلام به آن پایه از كمالات نفسانی و فضائل عقلانی رسیده بود كه هیچ یك از زنان جهان از گذشتگان و آیندگان به آن درجه و مقام نرسیده و نخواهد رسید و یقین می كند كه آن حضرت در آسمان ها و زمین ها ولی خداوند، و غیر از پدر بزرگوارش از تمام پیامبران و مرسلین برتر است و برای هیچ كس شبهه ای در شرافت و والائیش باقی نمی ماند. [12] .
[1] احزاب / 33
[2] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار 43/ 105.
[3] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار/ 40.
[4] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار، 43/ 107.
[5] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار، 43/ 107.
[6] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار، 43/ 107.
[7] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار، 43/ 10- 11.
[8] مجلسي، ملا محمد باقر: بحارالانوار 43/ 10- 11.
[9] طبري، دلائل الامامه/ 28.
[10] حديث چندان قوي نيست لكن ضرري به مقصود ما نمي رساند.
[11] اربلي كشف الغمه: 1/ 355.
[12] انصاري، حاج محمد علي: اللمعه البيضاء في شرح خطبه الزهراء.